- gopçuluq
- is. dan. Mübaliğə ilə danışmaq xasiyyəti, bir şeyi şişirtmə, mübaliğə etmə. <Xankişi:> Gopçuluq yaraşmır heç igidlərə. Z. Xəlil. // Yalançılıq, uydurmaçılıq. <Kələntər> təsadüfən yalançılıq, gopçuluq və hay-küylə bu vəzifəyə yüksələ bilmişdi. M. İ..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.